یاد محبوب (پست ثابت)

   تکان میخوری بگو یا صاحب الزمان!

    می نشینی بگو یا صاحب الزمان!

    برمی خیزی بگو یا صاحب الزمان!

 صبح که از خواب بیدار می شوی مؤدب بایست و صبحت را 

با سلام به امام زمانت شروع کن و بگو آقا جان دستم به دامانت خودت یاری ام کن.

شب که میخواهی بخوابی اول دست به سینه بگذار و بگو

"السلام علیک یا صاحب الزمان"بعد بخواب.

شب و روزت را به یاد محبوب سر کن که اگر اینطور شد، شیطان دیگر در زندگی تو جایگاهی ندارد،

دیگر نمیتوانی گناه کنی،

دیگر تمام وقت بیمه امام زمانی...

و خود امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده است: که در حیرت دوران غیبت فقط کسانی بر دین خود ثابت قدم می مانند که با روح یقین مباشر و با مولا و صاحب خود مأنوس باشند.

آیت الله بهجت رضوان الله علیه

لبخندهای یک شهید...

امروز 8 اسفنده...

سالروز وصل یکی از عشاق خدا به محبوب ازلی و ابدیش..

سالروز قهقه مستانه ای که با لقاء عشق مطلق و عند ربه،

 لبخندهای دنیایی ش رو جاودانه کرد..

سالگرد شهادت حاج حسین خرازی..

و باز ماجرای شهیدی که میهمان سید الشهدا شد..

نوزادهای کربلایی...

جامانده ام از عشق و می سوزم..

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی

عشق داند که در این دایره سرگردانند

وصل خورشید به شب پره اعمی نرسد

که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ

عشق بازان چنین مستحق هجرانند

دولت پاسخ گو یا پاسخ جو ؟!

چرا دولت پاسخ منتقدان را برمی‌انگیزد؟ 

دولت پاسخ‌گو یا پاسخ‌جو

در پس این سخنان ما با یک تئوریسین فکری مواجه نیستیم که بخواهیم به او پاسخی فکری دهیم، بلکه با تکنسین ارتباطات مواجه هستیم. تکنسینی که درست و غلط بودن سخن برایش مهم نیست. آنچه مهم است، کاربرد این سخن در اقتضای شرایط زمانی و مکانی است.

گروه سیاسی برهان/ جعفر توحیدی؛ «هر هنرمندی می‌خواهد به معنای جهان و عمق جهان برسد. اگر بگوییم هنر مرده را زنده می‌کند، سخن به‌گزاف نگفته‌ایم. پس تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیرارزشی بی‌معناست.» آنچه خواندید، سخنانی بود که ریاست محترم جمهور مدت‌ها قبل در دیدار جمعی از هنرمندان و اعضای تشکل‌های فرهنگی و هنری در تالار وحدت تهران به زبان راندند. این سخن در کنار دیگر سخنانی از این دست، نظیر بهشت و جهنم اجباری، مسئولیت نیروی انتظامی درباره‌ی دین مردم و یا مناقشه‌ی پرسروصدای رئیس‌جمهور و تیم رسانه‌ای‌اش درباره‌ی کنسرت و شبکه‌های اجتماعی، نیاز به مداقه‌ای از جنس دیگر دارد. بررسی چرایی ایراد این سخنان و مناقشه درباره‌ی مسائل کم‌اهمیت از سوی رئیس دولت اعتدال، از چند منظر قابل تحلیل است.

 

در تحلیل این سخنان، که طی سه سال گذشته تبدیل به روند پرتکرار و جاری شده است، باید دقت داشت آنچه از سوی گوینده‌ی این سخنان بیان شده است، بیش از آنکه از منظر اعتقادی باشد و نیاز به نقد نظری داشته باشد، چرایی آن را باید در ساحت عملی جست‌وجو کرد. چراکه در پس این سخنان، ما با یک تئوریسین فکری مواجه نیستیم که بخواهیم به او پاسخی فکری دهیم، بلکه با تکنسین ارتباطات مواجه هستیم؛ تکنسینی که درست و غلط بودن سخن برایش مهم نیست. آنچه برای او مهم است کاربرد این سخن در اقتضای شرایط زمانی و مکانی است.

 

واقعیت این است که روحانی در طول دوره‌ی ریاست‌جمهوری‌اش، بیش از آنکه نقش رئیس‌جمهور را بازی کرده باشد، به نقش کاندیداتوری پیش از انتخابات ادامه داده است. در طول سه سال گذشته، روحانیِ رسانه‌ها در کسوت یک رئیس‌جمهور پاسخ‌گو نبوده، بلکه بیشتر به‌عنوان کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری 1396 رفتار کرده است.

 

با مدنظر قرار دادن این موضوع، باید گفت این سخن را از جهت هزینه و فایده باید برای گوینده‌ی آن مورد توجه قرار داد. دولت و رئیس دولت اعتدال، ازآنجاکه عمل‌گرایی پیشه کرده‌اند و رفتارهایی با خاستگاه پراگماتیک از خود بروز می‌دهند، لذا سخن و رفتارشان به‌هیچ‌وجه جنبه‌ی نظری ندارد، بلکه دلیل اصلی‌اش این است که در ساحت عمل، فایده‌ای را متوجه صاحب آن رفتار و سخن می‌کند. با توجه به این نکته می‌توان دلیل ایراد این سخنان را، که تکنسین ارتباطاتی رئیس‌جمهور به او توصیه می‌کند و هیچ خاستگاه فکری، جز عمل‌گرایی ندارد، چنین برشمرد:

 

اول آنکه به نظر مهم‌ترین دلیل ایراد این سخنان را باید در پایگاه اجتماعی متزلزل این دولت جست‌وجو کرد. دولت برای قوام پایگاه اجتماعی خود، برآن است تا در میان قشرها و گروه‌های مختلف اجتماعی، جایگاهی برای خود مهیا نماید. لذا در این جهت است که برای خوشامد همه، سخن گفتن را در دستور کار خود قرار داده است. حال در این میان، گروه‌های خاص و جذاب و رأی‌آور نظیر هنرمندان و بازیگران، قطعاً برای دولت اولویت بیشتری دارند. به همین دلیل است که رئیس دولت محترم برای استواری جایگاه خود در میان ایشان، چنین سخنانی را به زبان می‌راند.

 

البته دولت در محاسبات پراگماتیک خود، وزن بیش‌ازحدی به شخصیت‌های معروف و مشهور می‌دهد و تصور می‌کند این افراد از گروه‌های مرجع جامعه هستند. حال‌آنکه هنرمندان در هیچ زمان جزء گروه‌های مرجع اجتماعی نبوده‌اند و مردم در تصمیمات خود هیچ‌گاه به رفتار این گروه توجه نکرده‌اند. نمونه‌ی آن ماجرای انصراف از یارانه‌ها بود که با وجود سنگ‌تمام گذاشتن هنرمندان و بازیگران برای دولت و درخواست از مردم برای انصراف از یارانه، مردم در تصمیم خود این درخواست را دخیل نکردند.

 

دوم اینکه خواست مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته، کارآمدی دولت و رفع مشکلات معیشتی بود و دکتر روحانی هم با شعارهایی از جنس کارآمدی بر اریکه‌ی قدرت تکیه زد. حال با گذشت زمان قابل توجهی از عملکرد دولت، قطعاً پاسخ‌گویی دولت به مردم و منتقدان و دلسوزان نظام نیز باید در حوزه‌ی کارآمدی باشد، اما گویی با بروز رفتارها و سخنانی از سوی دولتمردان، به‌خصوص رئیس دولت اعتدال، شاهد آنیم که هوشمندانه، نقد و مطالبات مردم و منتقدان و دلسوزان از حوزه‌ی کارآمدی خارج و به حوزه‌های نظری و بی‌سرانجام معطوف می‌شود. قطعاً برای دولت خوشایندتر است که به‌جای پاسخ‌گویی در حوزه‌ی عملکرد خود در اقتصاد و معیشت مردم، وارد فضای نظری شود و در این ساحت درباره‌ی هنرمند ارزشی و غیرارزشی و بهشت و جهنم رفتن مردم و منتقدان گفت‌وگو کند.

 

واقعیت این است که روحانی در طول دوره‌ی ریاست‌جمهوری‌اش، بیش از آنکه نقش رئیس‌جمهور را بازی کرده باشد، به نقش کاندیداتوری پیش از انتخابات ادامه داده است. در طول سه سال گذشته، روحانیِ رسانه‌ها در کسوت یک رئیس‌جمهور پاسخ‌گو نبوده، بلکه بیشتر به‌عنوان کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری 1396 رفتار کرده است. گویی وی بین دو انتخاب، یعنی کنش معطوف به نتیجه و رفع مشکلات اقتصادی مردم و کنش معطوف به رأی‌آوری، دومی را انتخاب کرده است. به همین جهت، این قسم اظهارنظرهای وی را باید تلاشی در جهت انحراف افکار عمومی برای پاسخ‌گویی به عملکرد ناموفقش تحلیل کرد.

 منتقدان و رسانه‌ها باید توجه داشته باشند که به‌جای پاسخ‌جویی برای سخنان و رفتار غیرمتعارف و مناقشه‌برانگیز دولت و رئیس دولت، باید در جهت پاسخ‌گو کردن دولت در حوزه‌ی کارآمدی و معیشت مردم گام نهند.

 

چه باید کرد؟

 

گروه منتقدان و دلسوزان باید هوشیاری به خرج دهند و حجم اعظم نقد خود را به این قبیل موضوعات اختصاص ندهند و تلاش نکنند در موضوعاتی نظیر کنسرت، هنر ارزشی و غیرارزشی و... با دولت به گفت‌وگو بپردازند، بلکه باید بر پاسخ‌گویی دولت در حوزه‌ی معیشت و اقتصاد پافشاری کنند و حجم اعظم انتقادهای خود را در این حوزه قرار دهند. از این جهت می‌توان تأکید کرد که این دولت به‌جای پاسخ‌گویی به مردم و منتقدانو دلسوزان، با چینش فضا و سخنان خود، پاسخ‌هایی متناسب با خواست خود را جست‌وجو می‌کند. منتقدان و رسانه‌ها باید توجه داشته باشند که به‌جای پاسخ‌جویی برای سخنان و رفتار غیرمتعارف و مناقشه‌برانگیز دولت و رئیس دولت، باید در جهت پاسخ‌گو کردن دولت در حوزه‌ی کارآمدی و معیشت مردم گام نهند. تلاش منتقدان باید معطوف به پاسخ‌گو کردن دولت در حوزه‌ی مدیریتی باشد. حوزه‌ای که دولت نشان داده است پاسخ قابل دفاعی برای آن ندارد. لذا تلاش می‌کند گردوخاک بی‌ربط به‌پا کند تا مردم واقعیت را نتوانند ببینند. منتقدان و رسانه‌ها باید به‌جای ایستادن در جایگاه پاسخ‌جویی، دولت را در جایگاه پاسخ‌گویی قرار دهند و از او بخواهند درباره‌ی کارنامه‌ی اقتصادی خود به مردم توضیح دهد.

 

* جعفر توحیدی، پژوهشگر مسائل سیاسی/انتهای متن/

(به نقل از پایگاه تحلیلی تبیینی برهان)

روز مادرها..

زمین بدون نگاهت تب بهار نداشت

شبیه کوه بلندی که آبشار نداشت

بعید نیست ببخشی همه قیامت را

نمیشود ز تو اینگونه انتظار نداشت

و به یاد امام روح الله عزیز...

که چنین روزی را برای مادرها یادگاری کرد..

فردا روز تولد صدیقه طاهره، فاطمه زهرا- سلام اللَّه علیها- است؛

روز زن است.

تمام ابعادى که براى زن متصور است و براى یک انسان متصور است در فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها- جلوه کرده و بوده است.

یک زن معمولى نبوده است؛ یک زن روحانى، یک زن ملکوتى، یک انسان به تمام معنا انسان، تمام نسخه انسانیت، تمام حقیقت زن، تمام حقیقت انسان.

او زن معمولى نیست؛ او موجود ملکوتى است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است؛ بلکه موجود الهى جبروتى در صورت یک زن ظاهر شده است.

پس، فردا روز زن است.

تمام هویتهاى کمالى که در انسان متصور است و در زن تصور دارد- تمام- در این زن است. و فردا همچو زنى متولد مى شود؛ زنى که تمام خاصه هاى انبیا در اوست. 

زنى که اگر مرد بود، نبى بود؛ زنى که اگر مرد بود، به جاى رسول اللَّه بود. پس، فردا روز زن است؛ تمام حیثیت زن و تمام شخصیت زن فردا موجود شد.

معنویات، جلوه هاى ملکوتى، جلوه هاى الهى، جلوه هاى جبروتى، جلوه هاى مُلکى و ناسوتى- همه- در این موجود مجتمع است. انسانى است به تمام معنا انسان؛ زنى است به تمام معنا زن.

 از براى زن ابعاد مختلفه است؛ چنانچه براى مرد، و براى انسان. این صورت طبیعى نازلترین مرتبه انسان است و نازلترین مرتبه زن است و نازلترین مرتبه مرد است؛ لکن از همین مرتبه نازل، حرکت به سوى کمال است.

انسان، موجود متحرک است؛ از مرتبه طبیعت تا مرتبه غیب، تا فنا در الوهیت. براى صدیقه طاهره این مسائل، این معانى حاصل است. از مرتبه طبیعت شروع کرده است، حرکت کرده است؛ حرکت معنوى؛ با قدرت الهى، با دست غیبى، با تربیت رسول اللَّه- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- مراحل را طى کرده است تا رسیده است به مرتبه اى که دست همه از او کوتاه است.

پس، فردا تمام جلوه زن تحقق پیدا کرده است؛ و زن به تمام معنا متحقق است.

 فردا روز زن است. 

(صحیفه امام، ج 7، ص: 337-338) 

تقدیم به همسر شیخ زکزاکی

سلام بانو...

زینت الدین زکزاکی..

بانوی آرمانی من!

مدال زرین دوش دین و عشق..

خدا می داند این روزها کجایی..

چه بر سرت می آورند آنها که اینچنین بر سرت آوردند..

مادر شش شهید!!

شش شهید را تو پروردی ای ام البنبن این روزهای اسلام!!

رو سفید کردی ام البنین علی را ای بانوی رنگین پوست من!

بعد از این لعنت بر همه رنگها جز رنگ تو و رنگ خون شش شهید تو..

اینجا در گلزار شهدای نیجریه چند مزار شهید سهم توست؟

چند مزار شهید؟!

ای مادر شهدا..

تو این روزها کجایی؟

اینجا مادران شهدا روی مزار شهیدشان سبزه و هفت سین می گذارند..

تو این روزها کجایی..

خدا کند مثل معصومه آباد ما چنگال گرگهای حرامی

هرگز ....

دل تو این روزها کجاست زینت الدین؟

بانوی آرمانی من..

نماز میخوانی..سجده می روی..آیات جهاد را زمزمه میکنی...

ای آیه ناب جهاد..

تو داری با خون شش شهیدت ظهور مولا را رقم می زنی..

آنهم با تجسم انقلابی که خمینی اش را از اینجا مرید شده ای..

این چفیه را شیخ از اینجا به دوش انداخته..

از اینجا حجاب زینبی را گرفته اید بانوان اهل ظهور..

وای برما!

اگر اینجا بی خیال رنگهای مقدس تو شویم!

وای برما اگر اینجا دل امام روح الله و امام سیدعلی دلخوش به ما نباشد!

وای برما اگر شهید پروری را به بی خیالی بفروشیم!

وای برما اگر حجاب ما تو را و بانوان اهل ظهور نیجری را دلخون کند!

وای بر ما اگر چفیه ها را به باد فراموشی بسپاریم!

وای برما اگر..اگر..

خون شهیدان تو ما را بیدار نکند و

ظهور را رقم نزنیم..

وای بر ما !

اگر قطره ای خون از تو بر روی زمین جاری شود..

ام البنین آرمانی زنان مسلمان!

تو را به دست بانوی بانوان، فاطمه زهرا سلام الله بانوی آرمانی  دو دنیا می سپاریم..

به دستان زینب علی سلام الله علیهما..

تو را به خدای شهیدان می سپاریم...

آن سوی مرز

زنی روزی هزار مرتبه می میرد

و می دود به سوی قتلگاه چهار شهیدش

این سوی مرز

زنی به فکر

اصلاح نژاد شاهین

برای شانه ی اعراب

از تارو پود ریزگرد و فتنه

تبلیغ می کنند

آب زرشک را و لیبرالیسم بی خیالی را

صعود دلار و سقوط دوغ

جنجال جام و جادوی برجام

این سوی مرز

بناست اچ آی وی

با سگ و شوالیه و شراب

وبا سفارت فنارسه و جان کری و شیرپاستورریزه

خواهرخوانده شوند با هم

از اعتماد به ابتکار

از آرمان به سیاست روز

او می آید ، نمی آید، می آید ، نمی آید

این سوی مرز

عرض کندولانس و تسلیت و لاس های دیپلماتیک

آن سوی مرز

خمینیون تازه بی هیچ نسبتی به نام و خون خمینی

با هفت هزار شهید یمنی

هزار شهید تازه ی نیجریه

این سوی مرز

لطفا چراغ ها خاموش!

دهان ها بسته!

آن سوی مرز حماسه است و گریه

می بینی آقا روح الله!

اطراف خانه ات خبری نیست

تو رفته ای آن سو

در زاریا و ضاحیه و غزه

و تیر خورده ای

عمامه ات خونین است

تمام مصطفاهایت را کشتند!

نکند آقاروح الله!

تویی که داری گریه می کنی

با چشم های خونی زکزاکی!

26 آذرماه 1394- علی رضا قزوه*

* در این تاریخ هنوز سه فرزند دیگر زینت زکزاکی به شهادت نرسیده بودند.

مجاهدتی به بزرگی فرزند آوری

با یکی از دوستان فعال فرهنگی و انقلابی ام تماس گرفتم که: " چه خبر؟ یه کاری هم به من بگو..."

گفت داریم روی بحث افزایش جمعیت کار می کنیم. نیاز داریم به تولید محتوا.

بفرما رفیق! این هم یک مقاله جامع و اثر گذار:

لزوم افزایش جمعیت جوان کشور در کلام مقام معظم رهبری: 

" ما نمی خواهیم این قضیه را با شعار و با «صلوات بفرستید تمام بشود» و مانند اینها پیش ببریم؛ می خواهیم مسأله به شکل عمیق و علمى حل بشود؛ گره‌ هاى ذهنى‌ اى که وجود دارد باز بشود، حقیقت قضیه روشن بشود .فرهنگ‌ سازى در این مسأله مثل خیلى از مسائل دیگر اجتماعى، حرف اول را می زند؛ باید فرهنگ‌ سازى بشود که متأسفانه امروز این فرهنگ‌ سازى نیست، تعطیل است. بایستى از امکاناتى که در کشور وجود دارد استفاده کنید، فکر را در کشور بگسترانید؛ آن‌ وقت فکرى هم که گسترش پیدا می کند، باید فکر عمیق و اساسى و منطقى و قانع‌ کننده براى هر کسى باشد؛

جوانب قضیه را بسنجید، ببینید چه چیزهایى است که موجب می شود جامعه‌ ما دچار میل به کم‌ فرزندى بشود
همه‌ آن گره‌ هاى ذهنى‌ اى را که وجود دارد در این زمینه، باید شما باز کنید، یعنى صرفاً بیان فکر، بیان خواست و حتى شعارهایى در این زمینه نباشد. واقعاً کار بشود، کار فکرى بشود؛ عوامل کاهش جمعیت و موجبات افزایش جمعیت به‌ نحو مطلوب و با اعتدال متناسب، درست سنجیده بشود، مطرح بشود [تا] اقناع بشوند افکار نخبگان. در این زمینه خب الان عامه‌ مردم، بعضى‌ ها متدینند، بعضى‌ ها متعبدند، وقتى گفته می شود، می روند سراغ بارورى بیشتر؛ لکن نخبگان جامعه باید قانع بشوند، باید مسأله را قبول کنند؛ اگر نخبگان قبول کردند، کار سهل می شود، کار فرهنگ‌ سازى آسان می شود.
قطعاً این کشور با این سطح وسیع، با این تنوع آب‌ و هوایى، با این امکانات فراوان زیرزمینى، با این استعداد بالقوه‌ علمى می تواند یک کشور پرجمعیتى باشد و ان‌شاءالله خودش هم این جمعیت را اداره کند؛ یعنى همچنان که ما فکر می کنیم که اگر چهار پنج بچه افتاد روى دوش یک خانواده وضع زندگیشان چگونه خواهد شد، فکر این را هم بکنید که این چهار پنج بچه وقتى بزرگ شدند و کارى پیدا کردند و شغلى پیدا کردند چه کمکى می توانند به پیشرفت کشور بکنند؛ یعنى این را هم باید فکر کرد..."

و البته این بخش کوچکی از این مقاله ارزشمند در سایت "عفاف" است.

از همه عزیزان دعوت می کنم متن کامل این مطالب جالب و البته تاریخ ساز را در سایت عفاف مطالعه فرمایید.

^{دل نوشت: خدایا! دلم رضایت دلدار می خواهد..}

 

غزل روضه حضرت مادر...

عمر کوتاه تو مادر...

سیلی آن روز به رویت چه غریبانه زدند
«آتش آن بود که در خرمن پروانه زدند»

یک کبوتر وسط شعله تقلا می‌کرد 
«جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد»

رسم این است که پروانه در آتش باشد
«عاشقی شیوه‌ی رندان بلاکش باشد»

با گل و غنچه تو دیدی در و دیوار چه کرد؟
«دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد»

کمر سرو در این کوچه کمان خواهد شد
«چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد»

آه! هجده گل از آن باغ نچیدیم و برفت
«بار بر بست و به گردش نرسیدیم و برفت»

تا در این خانه گُلِ خنده‌ی زهرایم بود
«من ملَک بودم و فردوس برین جایم بود»

عمر کوتاه تو گنجایش دنیا را بس
«وین اشارت ز جهان گذران ما را بس»

خانه دوست کجا؟ صحن سپیدار کجاست؟
«ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست؟»

قاسم صرافان

رأی می دهم به بچه های رنج

رأی می دهم به آدمی که غش نمی کند به سمت انگلیس و امریکا

آدمی که کار را نداده دست کدخدا!!

 

رأی می دهم به بچه های زینبیه و حلب

رأی می دهم به اشک های نیمه شب

آدمی که بی خیال نان مردم است،

آدمی که هسته ی نبوغ را

توی چاله خاک می کند!!

 

بعد در خفا و آشکار

حال می کنند

با برادر  انگلیس!!!

 

سایه های با مدال و بی نشان افتخارشان،  

نه چون نشان افتخار همت است و باکری

خنده ی ژکوند می زنند با  "کری"

 

رأی من  به آدمی که فکر می کند که آخر جهان  فرانسه است، نیست!

قهوه ی فرانسوی

بدتر از هلاهل است و قهوه ی قجر

 

قهوه ی فرانسوی

باعث زوال عقل و هوش می شود

 

جای هسته ای به نفت و پسته فکر می کنند

عاشقان چای ترکمان و ترکمان قهوه!

 

آدمان لفت و لیس

در سفارت فخیمه ی برادر انگلیس

 

هیچ گاه

رأی من جماعت بنفش و زرد نیست

رأی من به غیر رنگ درد نیست

رأی می دهم به بچه های رنج

بچه های کربلای چار و پنج

 

 رأی می دهم به بچه های دردمند کوچه های زخمی دمشق

رأی می دهم به عشق!

                                          

رأی می دهم به آدمی که هیچ وقت

تیتر اول رسانه های صهیونیست نیست

 

رأی من به هست، هست         

رأی من به نیست، نیست!

*************************************************************

ممنونم استاد علیرضا غزوه! 

که تمام دردهای بصیرتی یک رأی دهنده را 

اینچنین سرودی....

 

شهید نطلبیده را عشق است! (2)

ماجرای یاد این شهید عزیز اینه که توی وبلاگ "جمع آسمانی ما" دوستان موضوعی رو مطرح کرده بودن که یاد دستونشته خاص این شهید افتادم...

یعنی که بعله! شهید حاج امینی عزیز، منت گذاشتن و مهمون وبلاگم شدن!

السلام علیکم یا انصار دین الله

 "همه ما با این عکس خیلی خوب آشنائیم

هر جا نامی از شهید و شهادت باشد ، حتما این عکس زیبایی که تمام و کمال از مظلومیت خون شهدا و مفهوم عمیق شهادت سخن آشکار می گوید ،را دیده ایم و دلمان عجیب برای غربت شهدا می گیرد. 

اما آن غربتی که ما فکر می کنیم، نه  آن غربتی که آنان فکر می کنند. آنان به قربت الهی فکر می کردند و دیگر هیچ... .

اما نام و معرفی این شهید ناشناخته از دید ما:

بیسیم چی لشگر ۲۷ محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم

گوشه ای از سخن احسان رجبی (عکاس) در مورد عکسی که پس از شهادت شهید حاج امینی گرفت :

بعد رفتم سراغ امیر حاج امینی. او هم راحت آرمیده بود. گویی مدت هاست که در خواب است. چهره درشتی از او گرفتم و بعد تمام قد .

هیچ وقت فکر نمی کردم که عکسی که می گیرم به این اندازه مشهور شود. خوشحالم از این که این عکس آرامش خاطری است برای همه خانواده های شهدا. آنها که عکس و تصویری از شهادت فرزندانشان ندارند و نمی دانند چه حالی داشته وقی به شهادت رسیده است. وقتی خانواده های شهدا آرامش و زیبایی شهید حاج امینی را می بینند قطعاً تسلی پیدا می کند. 

گفته می شود تا کنون هشتصد هزار نسخه از این عکس چاپ شده است اما من نمی دانم، الان مادر این شهید کجاست؟ شنیده ام از تهران کوچ کرده است. پدر شهید، فوت کرده و مادرش در یکی از روستاهای ساوه به سر می برد. نمی دانم آیا کسی به مادر او سر می زند یا نه؟
دوست دارم یک روز با دوربین سراغ این مادر بروم، مادری که فرزندش، با آرامشی ملکوتی، آنچنان زیبا به شهادت رسیده و با تصویرش خیلی ها اگر خودمانی بخواهم بگویم؛ صفا می کنند.


گوشه ای از وصیت نامه شهید حاج امینی

از شما خواش می کنم و می خواهم همیشه چند موضوع را در مد نظر داشته باشید: 

هرگز دروغ نگویید 

زود قضاوت نکنید
گذشت و ایثار داشته باشید
خوشرو و خوش برخورد باشید
صبور و مقام باشید و اینکه جبهه ها را پر نگه دارید. 

دست نوشته ای از شهیدامیر حاج امینی:

سلام بر خدا و شهیدان خدا و بندگان مخلص او..... از اینکه بنده بد و گناهکار خدایم سخت شرمنده ام و وقتی یاد گناهانم می افتم آرزوی مرگ می کنم ولی باز چاره ام نمی شود.
هیچ برگ برنده ای ندارم که رو کنم، جز اینکه دلم را به دو چیز خوش کرده ام:

یکی اینکه با این همه گناه، او دوباره مرا به سرزمین پاکی و اخلاص و صفا و محبت بازم گرداند. پس لابد دوستم دارد و سر به سرم می گذارد، هرچند که چشم دلم کور است و نمی بینم و احساسش نمی کنم اگر چنین نبود پس چرا مرا به اینجا آورد؟
دوم اینکه قلبی رئوف و مهربان دارم و با همه بدیهایم بسیار دلسوزم. لحظه ای حاضر به رنجش کسی نمی شوم، حتی رنجش بسیار کوچک و ناچیز، ولی در عوض برای خوشنودی دیگران حاضر به تحمل هرگونه رنجی می شوم. بله! به این دو چیز دل خوش کرده ام.
اگر دوستم داری که مرا به اینجا آورده ای پس به آرزویم که .... برسان.
ای کسانی که این نوشته را می خوانید، اگر من به آرزویم رسیدم و دل از این دنیا کندم، بدانید که نالایق ترین بنده ها هم می توانند به خواست او، به بالاترین درجات دست یابند. البته در این امر شکی نیست ولی بار دیگر به عینه دیده اید که یک بنده گنهکار خدا به آرزویش رسیده است. 
حالا که به عینه دیدید، شما را به خدا عاجزانه التماس و استدعا می کنم، بیایید و به خاکش بیفتید و زار زار گریه کنید و امیدوار به بخشایش و کرمش باشید. با او آشتی کنید. زیرا بیش از حد مهربان و بخشنده است. فقط کافی است یکبار از ته دل صدایش کنید. دیگر مال خودتان نیستید و مال او می شوید و دیگر هر چه می کند، او می کند و هر کجا که می برد، او می برد...... 
شنبه 7/4/65
ساعت 5 بعدازظهر
بنده مخلص و گنهکار، امیر حاجی امینی

برگرفته از وبلاگ مرز شهادتhttp://marzeh-shhadat.blogfa.com/post-56.aspx

میخوایم برای مدافعان حرم لباس گرم ببافیم

به دعوت «ننه عصمت»؛ مادر یزدی

زنان و دختران ایرانی برای مدافعان حرم اهل بیت(ع) دستکش می‌بافند+ کلیپ

به گزارش «عمارفیلم»، همزمان با فرا رسیدن فصل سرما، «ننه عصمت»، در کلیپی از تمامی زنان و بانوانی که در طول هشت سال دفاع مقدس، دوشادوش رزمندگان اسلام در پشت جبهه هشت سال دفاع مقدس، فعالیت می‌کردند، برای بافت دستکش و اهدای آن به مدافعان امروز حرم اهل بیت(ع) دعوت کرد.

بنابر این گزارش، در کلیپی که دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار منتشر کرده است «عصمت فلکیان»، مادر یزدی که امروز به سختی قادر به راه رفتن است و از زمان جنگ تحمیلی تا سه سال پیش برای رزمندگان و مرزداران کشور دستکش کاموایی می‌بافته است، از زنان و دختران ایرانی خواست تا همانند سال‌های دفاع مقدس و همزمان با فرا رسیدن فصل سرما، با بافتن دستکش، به یاری مدافعان حرم که برای دفاع از حریم اهل بیت(ع) و اسلام می‌جنگند، بشتابند.

 بنابر این گزارش، تمام مراکز اکران مردمی فیلم عمار از محل اصلی جشنواره در سینما فلسطین تا محل اکران ها در روستاها و شهرهای کشور محل تحویل گرفتن دستکش ها خواهد بود و قرار است دستکش‌های جمع‌آوری شده در پی این فراخوان تا روز اختتامیه جشنواره مردمی فیلم عمار(17 دی) در مراسمی برای مدافعان حرم اهل بیت(ع) ارسال شود. 

 

برای اطلاعات بیشتر و دیدن کلیپ، به پایگاه AmmarFilm.ir مراجعه کنید و یا با سامانه پیامکی 30001801 (دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار) ارتباط بگیرند.

*عکس ها مربوط به سالهای گذشته است.