تشنه طوفان

خوشا موجی..تشنه طوفان..

گاهی خدا یه طوفانی می فرسته توی دریای افکار و عقاید آدم...

دیشب و امشب طوفان زده ام...

مخصوصا امشب با این جملات از امام علی بن موسی الرضا علیه السلام که به تعدادی از دوست دارانشان فرمودند..

دوستانی که از راه بسیار دور و با سختی های زیادی برای دیدن امام رئوف به مرو سفر کرده بودند اما...

اما این امام معصوم، به مدت 2 ماه!!! آنها را به حضور نپذیرفتند!!!

و بعد هم این عبارات را بیان فرمودند:

" شما ادعا می‌کنید که شـیـعه هـستـیم، ولی در بـیشتر اعــمـالـتان، خـلاف کار و مـقـصـرید؛

در انـجام وظـایـف عــبادی خـود کوتـاهی مـی‌ورزید؛

در ادای حـقـوق برادران دینی سـسـتی به خرج می‌دهید

و در آنجا که نـبـاید تـقـیـه (‌کتمان عقیده برای حفظ جان) ‌نمایـیـد، تقیه می کنید و آنجا که باید تـقیـه نمایـیـد، آن را رعایت نمی‌کنید

البته اگر بگویـیـد: 

ما دوسـتـدار علی (ع) و دوسـت دوستان او هستیم، و از دشـمنان او بــیــزاریم، سخن شما را رد نمی کنم

ولی بدانید آن ادعا ادعـای مـقـدسی است اگر کردار شما با گـفـتارتان تطبیق نکند، به هـلاکـت می‌رسید،

مگر اینکه توبه نمایید و گذشته‌ها را جبران کنید تا مشمول رحمت الهی گردید.....

شرح کامل این ماجرا را اینجا بخوانید.

خدایا...حالا با این عنوان به جرم عشق بودنم چه کنم؟

خوب میدانم تا این مراحل فاصله دارم..

باید ظاهر و باطنم..

ادعا و اعتقادم را با هم متناسب کنم..

شاید لازم باشد عنوانم را

حتی قالب وبلاگم را تغیییر دهم..

و برای عاشق بودن

خیز بردارم و موج..

باید طاقت طوفان ها را داشته باشم..

مثل قیصر امین پور که سروده بود:

خوشا موجی!        تشنه طوفان،          سرکش و جوشان،

که می نالد،          ز خود غافل،             سپرده دل به دریاها.    

من همان موجم، تو همان طوفان ....